Overwhelm

Het is iets wat mij nog steeds al te vaak overkomt: het gevoel overweldigd te worden door het leven, de hoeveelheid informatie, de veel te lange to do-lijst, het niet weten hoe, wat eerst, wie eerst, enz… Het resultaat is meestal dat ik stilval en/of heel vermoeid geraak. Onvermijdelijk sluipen dan de zorgen binnen en ga ik resoneren met dingen waar ik liever niet mee wil resoneren (zie ook toekomstige post over resonantie), met nog meer vermoeidheid, verwarring en gebrek aan klaarheid tot gevolg. En dan slaat mijn automatische piloot weer aan, ken je dat?

Hoe geraak je dan back on track? Natuurlijk wéét ik wel wat ik op dat moment beter zou doen, daar heb ik ook een kast vol met kennis en een ellenlange to do-lijst voor, maar op zulke momenten helpt dat niet. Op zulke momenten zie je gewoon door de bomen het bos niet meer. Als je ook maar een beetje op mij lijkt moet het eerste stapje héél klein zijn. En duidelijk. Zodra ik ga uitzoomen schiet ik weer in de stress, nee, ik moet dan eventjes héél dicht bij mezelf blijven en mij op het eerste baby-stapje concentreren (zie ook post over visie…).

Misschien weet je op dat moment totaal niet meer hoe je die belangrijke vergadering gaat doorstaan, wat je gaat vertellen, of hoe je je kinderen op tijd gevoed en klaargestoomd gaat krijgen voor de volgende activiteit en dan liefst nog met sokken aan hun voeten, of … Maar wat je wél altijd kunt doen is NU, in dit moment een keuze maken voor je toekomst. Al is het maar voor de volgende 10 minuten. Ieder moment heeft de potentie in zich om NU een betere keuze te maken dan voorheen. Om NU, hoe klein ook, een stapje te zetten in de richting van waar je ooit wilt staan. Er is altijd een keuze tussen ‘dit’ of ‘dat’. Gaan liggen of gaan wandelen, tv-kijken of de was opplooien, e-mails lezen of toch maar werken, roepen tegen je kind omdat je te laat gaat zijn of ademen ;)

En het leuke is: eigenlijk maakt het helemaal niet zoveel uit wàt je dan doet. àls je maar iets doet. Fouten kun je altijd rechtzetten, bekijk ze eerder als kansen om aan koerscorrectie te doen ;) Als je ‘fouten’ maakt is het de uitgelezen kans op net helderder te krijgen wat je dan wel écht wilt, focustraining ;)

Bovendien, en dit is superbelangrijk: als je toch IETS doet, geef je een signaal naar je onderbewuste dat het er toe doet. Dat JIJ er toe doet. Dat je vanaf nu een zinvol leven gaat leiden. Weet je nog niet hoe? Relax, dit is wel de meest stresserende vraag van alle vragen, maar eigenlijk niet zo zinvol ;) Tenminste niet in dit stadium.

Het is net zoals met je puppy-brein: zeer nuttig, maar alles heeft zijn plaats en tijd. Als je in overwhelm zit, is het niet het moment om over het hoe na te denken. Dat is de tijd om na te denken over één kleine stap. En ja, je kunt altijd wel iéts verzinnen. Twee stapels met was? Begin met één t-shirt. Een writersblock als je een nieuw hoofdstuk voor je boek moet schrijven? Begin met één zin. Of een wandeling, of een thee ;) Paniek omdat je een vergadering moet voorzitten en je er niet klaar voor voelt? Adem en doe een drie-minutenmeditatie ;) Er is altijd iéts dat je NU kunt doen. In de eerste 10 minuten. Al is het maar stoppen met dit te lezen en je pc uitzetten ;)

Wat dan met de Grote Hoe-vraag? Als je eens zou weten hoe dikwijls ik al ben stilgevallen van zodra ik mij afvroeg “ja maar HOE dan?”… Of nog erger, hoe dikwijls ik al ben stilgevallen omdat ik heel enthousiast over mijn plannen vertelde tegen iemand die dan als eerste reactie vroeg “ok, mooi, maar HOE ga je dat dan doen?” Bam, weg enthousiasme….

Alles begint met een idee, een zaadje. Een zaadje met potentie. Zoals een klein beukennootje al de volledige potentie van een machtige beuk in zich draagt. Daar is op dat moment geen nood aan het ‘hoe’, op dat moment is er enkel de vraag ‘waarom’. Waarom moet een beukennootje zo klein en nietig zijn en bestaan uit al die laagjes en bepaalde voedingsstoffen en die programmering in zijn DNA dragen? Om gemakkelijker naar een goede, ruime en lichte plaats getransporteerd te kunnen worden om uiteindelijk dus te kunnen uitgroeien tot een grote, machtige beuk ;) Alles is op dat moment al aanwezig. En zo is het bij jou ook. Dus relax.

Het enige dat er op dat moment toe doet is dat alles in het beukennootje in ‘alignment’ moet zijn met waar het naartoe wil (zie ook post over je visie). En dan de eerstvolgende logische (kleine) stap. In dit geval: zorgen dat het op de juiste plek komt te liggen, maw lekker zijn voor het eerstvolgende eekhoorntje dat voorbij komt ;) Op dat moment is er nog geen nood aan weten hoe het aan de juiste voedingsstoffen en voldoende licht gaat komen om ooit blaadjes te kunnen maken ;) Ok, mijn vergelijking is misschien niet helemaal waterdicht maar je snapt hem wel…

En lukt het je niet om uit de zetel te komen of je pc uit te zetten? Verlies je energie dan alsjeblieft niet aan je schuldig te voelen hierover! Weet dat je ook in dàt moment kunt kiezen: “ok, ik heb die zak chips leeggegeten, maar ik kan nu kiezen: of ik voel me daar slecht over en geraak nog dieper in de put, of ik ga nu een worteltje eten en zet een eerste stap naar meer respect voor mijn lichaam en ben daar trots op!” Ok, dat laatste is misschien wat veel gevraagd ;) Maar toch! In elk moment is er een keuze mogelijk.

Welke keuze ga jij maken de volgende 10 minuten? Met wat ga jij je eekhoorntje lokken vandaag? :)

Bregje